Przykładowe strategie obrony w sprawach karnych

    Poniżej prezentuję przykładowe strategie procesowe, celem ukazania jak duże możliwości obrony kryją się w sprawach karnych, a zatem warto korzystać z pomocy adwokata - obrońcy w sprawach karnych w Gdańsku.

adw. Antoni Koprowski

 
Wyłudzenie odszkodowania

 

    Jan Kowalski został oskarżony o usiłowanie wyłudzenia odszkodowania od towarzystwa ubezpieczeniowego w związku z ubieganiem się o odszkodowanie z tytułu uderzenia w drzewo na zakręcie drogi. Opinia biegłego opierała się na kształcie wgniecenia w masce samochodu, który miał kształt klina, a więc biegły uznał, iż okoliczności wypadku musiały być inne, niż wskazywał oskarżony i zapewne samochód wjechał w słupek lub ścianę, ze względu na fakt iż przy zderzeniu samochodu z drzewem wgniecenie ma zawsze okrągły kształt, ponieważ drzewa są okrągłe.

    Wizja lokalna na miejscu zdarzenia, przeprowadzona na wniosek adwokata w Gdańsku,  wykazała, iż drzewo w które uderzył Jan Kowalski , nie było okrągłe, ponieważ miało narośl od tej strony z której uderzył samochód, i jego przekrój miał kształt klina. Niezbędne było wykonanie fotografii drzewa i przedstawienie ich na rozprawie.       

     Sędzia po zapoznaniu się z fotografiami, dopuścił nową opinię biegłego, zobowiązując go do dokonania wizji lokalnej na miejscu zdarzeniu ze szczególnym uwzględnieniem oględzin drzewa. Opinia nowego biegłego była korzystna dla Jana Kowalskiego i wskazywała na niespotykany kształt drzewa na którym rozbił samochód Jan Kowalski. Jan Kowalski został uniewinniony. Kluczem do pozytywnego zakończenia sprawy było dokonanie osobistej wizji lokalnej na miejscu zdarzenia.

 

Wyłudzenie odszkodowania

 

     Janowi K. postawiono zarzut usiłowania wyłudzenia odszkodowania.  Powołany przez prokuratora biegły orzekł, iż uszkodzenia na samochodzie nie odpowiadają okolicznościom podawanym przez podejrzanego, w związku z czym skierował akt oskarżenia do sądu. Podczas krzyżowego przesłuchania biegłego, sąd nabrał wątpliwości odnośnie rzetelności opinii i powołał innego biegłego. Kolejny biegły wydał skrajnie odmienną opinię  na korzyść oskarżonego. Sąd w efekcie wydał wyrok uniewinniający oskarżonego po 2 latach procesu.

 

Udzielanie pożyczek pod zastaw mieszkań

    Jan Kowalski został  prawomocnie uniewinniony od zarzutu oszustw mieszkaniowych. Sąd uznał, iż oskarżony prowadził zwykłą działalność gospodarczą a wszyscy pokrzywdzeni byli świadomi warunków umowy oraz niespłacali pożyczek, pomimo wezwań.  Strategia obrony przyjęta w sprawie zmierzała do wykazania, iż prowadzona przez oskarżona działalność była zwykłą działalnością gospodarczą, nastawioną na uzyskiwanie zysku z udzielanych pożyczek, a nie przejmowanie mieszkań. Istotnym elementem obrony był fakt, iż wszyscy pokrzywdzeni wnieśli o uniewinnienie oskarżonego.

 

Groźba karalna w celu uzyskania zwrotu długu

 

     Jan Kowalski miał dwie sprawy karne - jedną dotyczącą oszustwa pospolitego  w zbiegu z oszustwem kredytowym oraz posiadania narkotyków oraz drugą dotyczącą stosowania groźby karalnej w celu odzyskania długu. Długofalowa strategia adwokata karnisty z Gdańska, zakładała łagodzenie odpowiedzialności , w ten sposób aby oskarżony nie trafił do zakładu karnego. Ze względu na spłatę kredytu sąd odstąpił od wymierzeni kary za przestępstwo oszustwa kredytowego, zaś za posiadanie narkotyków wymierzył niską karę grzywny, co było zgodne z zamierzeniami obrony, ponieważ eliminowało ryzyko wydania wyroku łącznego.  Za przestępstwo dotyczące groźby karalnej Jan Kowalski otrzymał karę dwóch lat pozbawienia wolności, która następnie została złagodzona   przez sąd odwoławczy do kary 1 roku pozbawienia wolności. Wymierzenie kary pozbawienia wolności w wysokości 1 roku , umożliwiło wystąpienie do sądu penitencjarnego o zgodę na  odbycie kary w warunkach dozoru elektronicznego. Sąd penitencjarny wydał zgodę na odbycie kary w formie dozoru elektronicznego. 

 

Usiłowania zabójstwa

 

      Jan K. został oskarżony , wespół z innymi osobami, o usiłowanie zabójstwa Janiny X. W trakcie procesu udało się udowodnić eksces jednego z oskarżonych, który bezpośrednio zaatakował Janinę X  nożem,  oraz brak  zamiaru zabójstwa po stronie Jana K. W efekcie Jan K. został skazany jedynie za groźby karalne.

 

Znęcanie się nad żoną 

      Jan K. znęcał się na żoną. Prokuratura w Gdyni postawiła zarzuty Janowi K. odnośnie znęcania się nad żoną oraz spowodowania średniego uszczerbku na zdrowiu żony Jana K. Jan K. nie przyznał się do zarzutu. Następnie Jan K. rozpoczął terapię agresji oraz uzyskał opinię, iż nie jest osobą uzależnioną od alkoholu. W trakcie postępowania rozpoczeto rozmowy mediacyjne z pokrzywdzoną i ustalono ugodę. W wyniku rozmów ustalono dodatkowo, iż żona odmówi składania zeznań, co automatycznie wykluczało możliwość skorzystania przez Prokuraturę. z uprzednio złożonych zeznań pokrzywdzonej i zawiadomienia o przestępstwie.  W efekcie Prokurator pozbawiony dowodów umorzył postępowanie przeciwko Janowi K.

Złożenie fałszywego  świadectwa wykształcenia 

     Jan K. ubiegając się o pracę złożył fałszywe świadectwo wykształcenia. Przy okazji śledztwa prowadzonego przeciwko fałszerzowi, organy ścigania odkryły, iż  znajduje się tam projekt fałszywego świadectwa ukończenia studiów wyższych przez Jana K.  Jan K. miał możliwość przyznać się do winy lub nie przyznać. Po przeanalizowaniu wszystkich ryzyk oraz możliwości , Jan K. wespół z obrońcą uznał iż najbezpieczniejszą linią obrony będzie przyznanie się do winy i dążenie do warunkowego umorzenia postępowania, szczególnie, że istotne było aby teraźniejszy pracodawca Jana K. nie dowiedział się o sprawie.  Obrońca Jana K. dostarczył do prokuratury szereg dokumentów świadczących o prawidłowej postawie społeczno-obywatelskiej Jana K. i postępowanie zostało warunkowo umorzone na okres 1 roku. 

 

Złożenie fałszywych zeznań

 

Prokuratura w X postawiła Janowi K. zarzut złożenia zawiadomienia o niepopełnionym przestępstwie oraz zarzut złożenia fałszywch zeznań. Po postawieniu zarzutów Jan K. nie przyznał się do winy oraz odmówił złożenia wyjaśnień. Następnie obrońca Jana K. wykonał zdjęcia całości akt i wspólnie z Janem K. przygotował się do złożenia wyjaśnień przez podejrzanego. Po przygotowaniu, ustalono odrębny termin przesłuchania Jana K. na którym pojawił się podejrzany Jan K. wraz ze swoim o brońcą. Jan. K. złożył tak wiarygodne wyjaśnienia iż przekonał Prokuratora o tym, iż jego zeznania były prawdziwe, że Prokurator umorzył postępowanie  przeciwko Janowi K., pomimo że uprzednio sam postawił mu zarzuty. 

 

Złożenie nierzetelnej deklaracji podatkowej oraz zaniżenie zobowiązania podatkowego

 

Prokuratura w Sopocie postawiła Janinie K. zarzut złożenia nierzetelnej deklaracji podatkowej oraz zaniżenia zobowiązania podatkowego.  Sprawa została skierowana do Sądu. Po uzyskaniu upoważnienia do obrony , obrońca wykonał zdjęcia całości akt sprawy i przeanalizował materiał dowodowy wspólnie z oskarżoną. W efekcie analizy sporządzono odpowiedź na akt oskarżenia. Po otrzymaniu odpowiedzi na akt oskarżenia Prokurator wniósł o zwrot sprawy do Prokuratury w celu "dokonania niezbędnych czynności procesowych". Obrońca wyraził zgodę na zwrot sprawy do Prokuratury. Po zwrocie sprawy do Prokuratury, prokurator umorzył postępowanie.

 

Zabójstwo i Ciężkie pobicie

 

     Jan K. został oskarżony o zabójstwo i  ciężkie pobicie Piotra X. W trakcie procesu Jan K.  wykazał, iż był w zadawnionym  konflikcie z Piotrem X, zaś pobicie zostało wywołane przez Piotra X, który zaczął wyzywać  oskarżonego i jego matkę. W trakcie procesu wykazano również, iż śmierć Piotra X. nie miała nic wspólnego z pobiciem. W efekcie Jan K. został skazany jedynie za pobicie na najłagodniejszą możliwą karę, biorąc pod uwagę kwalifikację czynu.

Oszustwo

 

    Jan Kowalski został oskarżony o oszustwo przy zawieraniu umów z Piotrem Wiśniewskim oraz Grzegorzem Nowakiem. Jan Kowalski w trakcie trwania postępowania przygotowawczego wyjechał z Polski w celu znalezienia pracy za granicą. W międzyczasie Sąd unieważnił paszport oskarżonego, zakaz wydawania nowego oraz nakazał poszukiwanie i aresztowanie oskarżonego, w związku z czym oskarżony nie mógł podjąć pracy za granicą ani też przyjechać do Polski. Zarzucane przestępstwo zostało popełnione 15 lat temu, a więc za czasów, gdy można było zawiesić karę 2 lat pozbawienia wolności na 5 lat. Wyrządzona szkoda opiewała na kwotę 200 000 PLN . Analiza akt sprawy wykazała, iż dowody są na tyle silne, iż skazanie jest pewne, pozostawało jednak otwarte pytanie jaka kara zostanie orzeczona - czy w zawieszeniu czy bez zawieszenia. Z nieoficjalnych informacji od Prokuratora prowadzącego sprawę wynikało, iż prokuratura będzie żądała bezwzględnej kary pozbawienia wolności.

    Zadaniem adwokata prawa karnego w Gdańsku było opracowanie strategii procesowej umożliwiającej zakończenie sprawy w możliwie najorzystniejszy dla podejrzanego sposób. Pierwszy problem dotyczył braku paszportu oraz wydanego postanowienia o tymczasowym aresztowaniu. Remedium na to było złożenie wniosku wydanie listu żelaznego. Sąd Okręgowy wydał list żelazny co oznaczało, iż Jan Kowalski mógł swobodnie przyjechać do Polski bez obawy iż zostanie aresztowany. Następnie zwrócono się do Sądu Rejonowego o zezwolenia na wydanie paszportu dla Jana Kowalskiego. Sąd uwzgędnił ten wniosek. Następnie podjęto rozmowy z Prokuraturą odnośnie ustalenia sposobu naprawienia szkody, wskazując iż naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonych będzie delikatnie rzecz ujmując bardzo utrudnione jeżeli oskarżony zamiast pracować i zarabiać , będzie siedział w więzieniu. Prokuratura zgodziła się na karę w zawieszeniu. Następnie złożono wniosek o dobrowolne poddanie się karze bez przeprowadzania rozprawy. Jan Kowalski wysłał do sądu uprzednio przygotowane oświadczenie na piśmie i został wydany wyrok w zawieszeniu bez konieczności przyjazdu przez Jana Kowalskiego do Polski.

Prowadzenie pojazdu pod wpływem narkotyków

 

   Jan Kowalski został złapany na jeździe pod wpływem narkotyków. Po postawieniu zarzutów Jan Kowalski wyjechał zagranicę w celu poszukiwania pracy. Prokuratura wszczęła poszukiwania Jana Kowalskiego i wystąpiła o wydanie Europejskiego Nakazu Aresztowania. Jan Kowalski nie mógł opuścić kraju w którym aktualnie zamieszkiwał, ponieważ bał się że będzie miał problemy z powtórnym przekroczeniem granicy. Jan Kowalski nie przyznawał się początkowo do winy.

    W tej sprawie istniały trzy problemy, tj. zamieszkiwanie oskarżonego za granicą i brak możliwości przyjazdu do Polski, nie przyznawanie się do winy , które determinowało konieczność rozpoznania sprawy w trybie procesu i wykluczało zakończenie sprawy w trybie dobrowolnego poddania się karze oraz wysokość i rodzaj ewentualnej kary jaką mógł otrzymać oskarżony.

    Analiza akt sprawy wykazała, iż skazanie jest w zasadzie pewne. Oskarżony po zapoznaniu się ze zdjęciami z akt sprawy, przesłanymi do niego mailem, zgodził się z tą konkluzją. Następnie podjęto rozmowy z Prokuratorem w celu ustalenia ewentualnej dalszej ścieżki działania oraz ewentualnej kary. Po dokonaniu ustaleń zawnioskowano o przesłuchanie oskarżonego Jana Kowalskiego przez konsula RP za granicą. Jan Kowalski został uprzedzony o pytaniach jakie zostaną mu zadane oraz nauczył się odpowiedzi. Po przesłuchaniu w konsulacie, prokurator złożył wniosek o wydanie wyroku skazującego Jana Kowalskiego bez rozprawy na łagodną karę grzywny oraz prokurator uchylił postanowienie o aresztowaniu Jana Kowalskiego. Na wniosek prokurator Sąd wydał wyrrok bez obecności oskarżonego a jedynie w obecności obrońcy, adwokata prawa karnego w Gdańsku.

 

Przygotowanie do zatrzymania i złożenia wyjaśnień

 

    Jan Kowalski obawiał się zatrzymania i oskarżenia o popełnienie pewnego przestępstwa i nie chciał pozostać w takiej sytuacji bez pomocy prawnej. W związku z tym opowiedział obrońcy o tym czego się obawia i jaki może być ewentualny zarzut prokuratury w tej sprawie.

    W związku z tym został przygotowany plan działań na wypadek zatrzymania oraz ustalona treść zeznań lub wyjaśnień oraz zostało udzielone upoważnienie do obrony i pełnomocnictwo na wypadek takiego rozwoju wypadków. Dzięki takiej przezorności Jan Kowalski mógł być pewien, iż nie popełni żadnego błędu w tak stresującej sytuacji i nie pozostanie bez pomocy ze strony adwokata. Do dnia dzisiejszego Jan Kowalski nie został zatrzymany ani nawet przesłuchany, ustalenie linii obrony i algorytmu działań na  tzw. wszelki wypadek, sprawiło jednak, że mógł "spać spokojnie" zająć się codzinnymi czynnościami i utrzymaniem rodziny. Jan Kowalski nie został do dnia dzisiejszego, ani zatrzymany, ani aresztowany – postępowanie nie zostało wszczęte.

 

Zgwałcenie

 

    Jan K. był podejrzany o zgwałcenie kobiety, i po postawieniu zarzutów został aresztowany. W trakcie postępowania przygotowawczego w związku z pojawieniem się dowodów mogących świadczyć o braku wiarygodności kobiety, Jan K. został zwolniony z aresztu i w trakcie procesu odpowiadał z wolnej stopy. Powołano w sprawie 3 biegłych psychologów , z których dwóch miało wątpliwości odnośnie wiarygodności relacji kobiety. Jedna z biegłych uważała ją za wiarygodną. W trakcie konfrontacji biegłych , biegła wydająca opinię niekorzystną dla oskarżonego przyznała, iż nie ma pewności odnośnie postawionej diagnozy. Oskarżony został uniewinniony przez sąd, który nabrał wątpliwości odnośnie wiarygodności pokrzywdzonej i wątpliwości te rozstrzygnął na korzyść oskarżonego, zgodnie z art 5  § 2 KPK. Linia obrony  adwokata karnisty z Gdańska opierała się na podważaniu wiarygodności pokrzywdzonej i wzmacnianiu wiarygodności oskarżonego.

 

Inna czynność seksualna z małoletnią

 

     Jan K. był podejrzany o dokonanie tzw. "innej czynności seksualnej" z małoletnią. Materiał dowodowy był tego rodzaju, iż w ocenie prokuratora uzasadniał postawienie zarzutu. Jan K. złożył obszerne wyjaśnienia w sprawie , gdzie ustosunkował się do twierdzeń małoletniej. Dodatkowo Jan K. złożył szereg wniosków dowodowych , dzięki którym udało mu się podważyć wiarygodność małoletniej. W efekcie prokurator nabrał wątpliwości odnośnie materiału dowodowego przemawiającego na niekorzyść Jana K. i umorzył sprawę.

 

Niezłożenie sprawozdań finansowych  do KRS

 

     Janowi K. postawiono zarzut niezłożenia sprawozdań fiansnwoych do KRS. Po postawieniu zarzutu Jan K. przyznał się do winy oraz złożył obszerne wyjaśnienia odnośnie przyczyn niezłożenia sprawozdania w terminie. Ponadto Jank. K. złożył brakujące sprawozdania finansowe. Prokurator po zapoznaniu się z wyjaśnieniami Jana K. oraz wziąwszy pod uwagę fakt złożenia brakujących zeznań finansowych, podjął decyzję o umorzeniu postępowania ze względu na znikomą społeczną szkodliwość czynu.

 

Seks z małoletnią powyżej 15 roku życia w zamian za udzielanie korzyści majątkowej

 

      Jan K. został oskarżony o uprawianie seksu z małoletnią w zamian za udzielanie korzyści majątkowej. Jan K. nie kwestionował seksu, lecz kwestionował okoliczności tych zdarzeń, w szczególności traumatyczny przebieg zdarzenia oraz  jego wpływ na małoletnią. Linia obrony przygotowana przez adwokata prawa karnego w Gdańsku,  opierała się na uwypukleniu dowodów z korespondencji mailowej z pokrzywdzoną, w której pokrzywdzona sama namawiała oskarżonego do seksu w sposób wulgarny. W efekcie oskarżony otrzymał minimalny wyrok , który umożliwia mu odbycie wyroku w formie dozoru elektronicznego, bez konieczności pobytu w więzieniu.

 

 Składanie nierzetelnych deklaracji podatkowych

 

     Jan K. został oskarżony przez prokuraturę o składanie nieprawdziwych deklaracji podatkowych i tym samym zaniżenie podatku wpłaconego na rzecz Skarbu Państwa. Zgodnie z opracowaną,  wspólnie z adwokatem prawa karnego w Gdańsku, linią obrony, oskarżony wykazał, iż nie wiedział o składanych deklaracjach podatkowych oraz księgowaniu nierzetelnych faktur, ponieważ prowadzeniem przedsiębiorstwa zajmowała się jego małżonka, z którą się rozwiódł.  Małżonka odmówiła składania zeznań (skorzystała z przysługującego jej prawa), a nie było żadnych innych dowodów świadczących o zaangażowaniu oskarżonego w przestępstwa skarbowe. W efekcie oskarżony został uniewinniony od stawianego mu zarzutu.

 

Fałszowania dokumentacji szkolnej

 

      Janinie K. został postawiony zarzut fałszowania dokumentacji szkolnej poprzez wpisywanie nieprawidłowego brzmienia swojego nazwiska w dokumentacji szkolnej. W efekcie przyjętej linii obrony, złożenia wyczerpujących wyjaśnień oraz dokumentacji świadczącej o wielu sukcesach Janiny K. jako nauczycielki, prokurator podjął decyzję o umorzeniu postępowania , ze względu na znikomą szkodliwość społeczną czynu. 

 

Usiłowanie zabójstwa małoletniego dziecka

 

       Jan K. został oskarżony o usiłowanie zabójstwa małoletniego dziecka. W trakcie procesu Jan K. wykazał brak zamiaru zabójstwa. Wykazał również brak wiarygodności świadków swojej partnerki życiowej , którzy oskarżali go o agresję. Jan K. wykazał również, iż w pracy był człowiekiem spokojnym, a wobec pozostałych dzieci był dobrym ojcem. Ponadto Jan K. wykazał, iż przemoc stosowana wobec dziecka, była próbą stosowania nieudolnych  i przemocowych metod wychowawczych a nie celowym działaniem nastawionym jedynie na zadanie bólu.  W efekcie sąd skazał Jana K. jedynie za znęcanie się nad dzieckiem, uznając, iż nie ma dowodów na zamiar zabójstwa. 

 

Uniemożliwianie korzystania z mieszkania

 

     Janina K. została oskarżona o przestępstwo utrudniania korzystania ze wspólnego mieszkania swojemu małżonkowi Janowi K., poprzez pozbawienie go kluczy do domu i niewpuszczanie do domu. Sąd uznał, iż wprowadzie oskarżona popełnia czyn zabroniony, jednakże ze względu na znikomą społeczną szkodliwość czynu, umorzył postępowanie.

 

Pobicie

 

        Jan K. został oskarżony o pobicie swojej ówczesnej partnerki. Jan K. starał się o możliwość wykonywania jednego z zawodów zaufania publicznego, zaś skazanie przekreśliłoby te plany i marzenia.

      W trakcie procesu Ja K. wykazał, z pomocą swojego obrońcy, adwokata karnisty z Gdańska,  iż kochał swoją partnerkę i planował z nią ślub, zaś partnerka zachowywała się wyzywająco poniżąjąc go w obecności znajomych. Pobicie (uderzenie) miało miejsce w czasie kłótni.  Jan K. przeprosił partnerkę za swoje zachowanie. Sąd uznał, iż Jan K. zasługuje na dobrodziejstwo warunkowego umorzenia postępowania, a zatem w świetle prawa jest niekarany.  

 

Zarządzona kara pozbawienia wolności

 

Wobec Janiny K. zarządzono karę pozbawienia wolności ze względu na brak zapłaty odszkodowania na rzecz banku. Po kontakcie z obrońcą, podjęto deczyję o rozpoczęciu negocjacji z bankiem odnośnie zmniejszenia wysokości odszkodowania. Zawartą z bankiem ugodę dostarczono do sądu, który ponownie zawiesił wykonania kary pozbawienia wolności.

 

Zarządzona kara

      Wobec Janiny K. nałożono karę ograniczenia wolności w postaci prac społecznych. Ze względu na piastowane stanowisko oraz pozycję społeczną dla Janiny K. wykonywanie prac społęcznych byłoby szczególnie dolegliwe oraz obciążające psychicznie. Janina K. nie była gotowa podjąć się prac społęcznych , więc Sąd zamienił karę ograniczenia wolności na karę pozbawienia wolności i osadził Janinę K. w zakładzie karnym. Po kontakcie z obrońcą  Janina K. złożyła wniosek o wstrzymanie wykonania kary pozbawienia wolności i sąd przychylił się do tego wniosku, a następnie obrońca złożył wniosek o zamianę kary ograniczenia wolności w postaci prac społecznych na karę ograniczenia wolności w postaci potrącania części wynagrodzenia. Sąd przychylił się do wniosku obrońcy i zmienił sposób wykonywania kary ograniczenia wolności ustalając jednocześnie, iż pieniądze mają być przelewane na rzecz jednego z hospicjów w wojewdztwie pomorskim.   Tym samym Janina K. wykonuje swoją karę w sposób dla niej możliwie najmniej dolegliwy (nie obciążąjąc podatników kosztem swojego pobytu w zakładzie karnym) , zaś hospicjum otrzymuje konkretne pieniądze na swoje utrzymanie, a popełnione przestępstwo nie pozostaje bezakarne

 

Pobicie i rozbój

 

        Jan K., będący cudzoziemcem, został oskarżony o dokonanie pobicia  i rozboju 20 lat temu, wspólnie z inną osobą. Ze względu na fakt, iż współsprawca został wcześniej skazany na karę bezwzględną 5 lat pozbawienia wolności, widoki na uniewinnienie były znikome. Biorąc pod uwagę powyższe, strategia adwokata prawa karnego z Gdańska, była nakierowana na uzyskania jak najniższego wyroku. Najniższy wyrok za przestępstwo rozboju z użyciem noża, to 3 lata pozbawienia wolności, a zatem jedynym sposobem, aby uniknąć więzienia, było wszczęcie postępowania mediacyjnego. Wskutek postępowania mediacyjnego zawarto ugodę z pokrzywdzonym, co umożliwiło sądowi karnego w Gdańsku , nadzwyczajne złagodzenie kary i orzeczenie kary pozbawienia wolności w zawieszeniu.

 

Pobicie i rozbój

 

    Jan K. został oskarżony o pobicie i rozbój. Prokurator skierował akt oskarżenia. do sądu. W trakcie postępowania soądwego, podczas intensywengo przesłuchania pokrzywdzonych okazało się iż jest ona czynną heroinistką i w postępowaniu przygotowawczym swoje zeznania składała najprawdopoodbniej pod wpływem narkotyków. Oskarżony konsekwentnie nie przyznawał się do winy. W trkacie przesłuchania pokrzywdzona zapewniała iż rzopoznaje oskarżonego po oczach, ponieważ sprawca miał intensywnie brązowe oczy. Oględziny oskarżonego na sali sądowej doprowadziły Sąd do wniosku, iż ma on oczy intensywnie niebieskie, niemożliwe do pomylenia z brązowym kolorem. Po rozprawie oskarżony został zwolniony z aresztu a następnie na kolejnej rozprawie uniewnniony.

 

Napad z bronią w ręku

 

       Jan K.  został oskarżony o dokonywanie napadów z użyciem broni palnej. W trakcie procesu Jan K. pojednał się z pokrzywdzonymi, oraz udowodnił, iż nie posługiwał się bronią palną, a zabawkową atrapą.  Przyczyniła się do tego aktywność obrońcy, awokata prawa karnego z Gdańska,   który zakupił pistolet - atrapę  identyczny z prawdziwą bronią ( i zaprezentował go biegłemu  ds. balistyki i sędziemy podczas rozprawy. Sąd skazał oskarżonego na możliwie najłagodniejszy wymiar kary jedynie za zwykły napad (rozbój) , a nie za napad (rozbój) z użyciem niebezpiecznego narzędzia.

 

Znęcanie się nad członkiem rodziny

       Janowi K. zostały przedstawione zarzuty znęcania się nad żoną Janiną K.. Po postawieniu zarzutów Jan. poszedł na terapię alkoholową oraz pogodził się z żoną. Przestępstwo znęcania się nie jest przestępstwem wnioskowym, a zatem wycofanie wniosku przez żonę nie miałoby żadnego wpływu na dalsze działania prokuratora. W związku z powyższym obrońca podejrzanego złożył wniosek o uzupełniające przesłuchanie Janiny K.   Podczas przesłuchania Janina K. oświadczyła iż nie chę dalszego prowadzenia sprawy przeciwko mężowi oraz korzysta z prawa do odmowy składania zeznań, jako osoba najbliższa dla podejrzanego. W związku z odmową składania zeznań , wszystkie poprzednie zeznania, w rozumieniu procesowym nie mogły być użyte w procesie karnym, a zatem prokuratorowi nie pozostało nic innego , jak umorzyć postępowanie z racji braku dowodów.

 

 Wypadek ze skutkiem śmiertelnym

 

    Jan K. został oskarżony o spowodowanie wypadku ze skutkiem śmiertelnym. Jan K. bronił się w postępowaniu przygotowawczym twierdząc, iż zemdlał za kierownicą. Prokurator pomimo twierdzeń Jana K. nie powołał biegłego neurologa ani kardiologa celem weryfikacji linii obrony. Na etapie postępowania sądowego, Sąd nabrał wątpliwości i na wniosek obrońcy powołał biegłych z tych specjalności w celu zbadania oskarżonego. Biegli potiwerdzili istnienie schorzenia u oskarżonego, przez które w wyjątkowych wypadkach może on stracić przytomność w trakcie jazdy, bez żadnych objawów prodromalnych. 

 

Zarządzona kara pozbawienia wolności – zamiana na karę ograniczenia wolności

    Jan Kowalski otrzymał dwa wyroki w zawieszeniu na kary pozbawienia wolności w zawieszeniu z tytułu niepłacenia alimentów. Ze względu na wyjazd za granicę i brak kontaktu z kuratorem, sąd odwiesił oba wyroki i rozpoczął poszukiwanie Jana Kowalskiego. Jan Kowalski ułożył sobie życie za granicą, i powrót do Polski byłby tragedią i niszczyłby jego dotychczasowe osiągnięcia. W związku z tym został złożony wniosek o ponowne zawieszenie wykonania kary. Sąd nie przychylił się do tego wniosku, lecz zasugerował, iż gdyby został złożony wniosek o zamianę wykonania kary pozbawienia wolności karę ograniczenia wolności poprzez potrącanie z wynagrodzenia . W związku z tym Jan Kowalski zatrudnił się w polskiej zaprzyjaźnionej firmie na 1/2 etatu, w celu wykonywania pracy zdalnej, i został złożony wniosek o zmianę kary pozbawienia wolności na karę ograniczenia wolności z potrącaniem 10 % wynagrodzenia przez okres 1 roku. Dzięki temu rozwiązaniu Skarb Państwa otrzymuje środki z tytułu kary ograniczenia wolności, zaś Jan Kowalski dokonuje rozliczenia ze społeczeństwem z tytułu popełnionych przestępstw, mogąc jednocześnie pracować i wypełniać obowiązki rodzinne.

 

 

Zarządzona kara pozbawienia wolności - przeniesienie wykonania do Niemiec

 

   Wobec Jana K. zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności. Jan K. uchylał się od stawiennictwa w zakładzie karnym, więc wydano za nim Europejski Nakaz Aresztowania. Jan K. został aresztowany  i deportowany do Polski. Po kontakcie z obrońcą Jan K. podjął deczyję, iż chce odbyć karę w Niemczech, ponieważ tam jest jego rodzina oraz jest łatawiej uzyskać warunkowe zwolnienie. Obrońca złożył wniosek o przeniesienie wykonania wyroku do Niemieci sąd wyraził na to zgodę. Po przeniesieniu kary do Niemiec, Jan K. uzyskał  warunkowe zwolnienie z odbycia reszty kary. 

 

Zarządzona kara pozbawienia wolności - ponowne zawieszenie

 

      Jan Kowalski został skazany na karę pozbawienia wolności w zawieszeniu. Ze względu na brak zapłaty odszkodowania odwieszono karę Janowi Kowalskiemu. Po analizie akt obrońca wraz ze skazanym doszedł do wniosku, iż jedynym możliwiym rozwiązaniem byłoby ponowne zawieszenia kary. W związku z tym nawiązano kontakt z pokrzywdzonym , który dał się przekonać do poparcia wniosku skazanego ponowne zawieszenie kary. Do wniosku o ponowne zawieszenie kary dołączono oświadczenie pokrzywdzonego oraz porozumienie między pokrzywdzonym a oskarżonym odnośnie sposobu naprawienia szkody, a nadto dokumenty świadczące o tym, iż brak płatności odszkodowania dotychczas był spowodowany okolicznościami niezależnymi od oskarżonego. Sąd uwzględnił wniosek o ponowne zawieszenia kary woben Jana Kowalskiego.

 

Zarządzona kara pozbawienia wolności - odbycie w trybie dozoru elektronicznego

 

     Jan Kowalski otrzymał karę pozbawienia wolności w zawieszeniu. Po wyroku wyjechał za granicę. Sąd odwiesił wyrok i nakazał poszukiwanie Jana Kowalskiego i został wydany Europejski Nakaz Aresztowania. Na terenie zagranicznego kraju Jan Kowalski został zatrzymany w celu dokonania ekstradycji (przekazania) do Polski. W związku z tym został złożony wniosek o ponowne zawieszenie kary. Sąd nie uwzględnił wniosku. W związku z tym został złożony wniosek o wyrażenie zgody na odbycie kary w formie dozoru elektronicznego. Po złożeniu wniosku wraz z odpowiednimi dokumentami i argumentacją Sąd wyraził zgodę na odbycie kary w formie dozoru elektronicznego w Polsce. Jan Kowalski przyjechał do Polski i zgłosił się do właściwego sądu penitencjarnego i odbył karę w formie dozoru elektronicznego , dzięki czemu mógł przebywać ze swoją rodziną i zarabiać na jej utrzymanie. Po upływie połowy kary złożono wniosek o warunkowe przedterminowe zwolnienie z kary dozoru elektronicznego, który został uwzględniony.